ini bukan rahsia;

lepas ai habis exam pkul 1100am tadi, ai keluar ke pekan dengan kawan-kawan. heh, macam lah ramai sangat nak guna perkataan 'kawan-kawan'. padahal bertiga je lah. then, yang 2 tu queue kat atm, so ai masuklah ke dalam sebuah pasaraya, (pasaraya lah sangat) untuk ambil feel ekon. lepastu, ai excited bila melihat ada seorang lelaki sempurna (perkataan ini ternyata lebih baik daripada ai kata beliau kurang hensem) tengah bershopping. kat tangan kanan ada raga yang berisi barang-barang dapur kalau saya tak silap lah. then kat tangan kanan ada sekeping kertas kecil and ai yakin yang tu ialah list barang yang nak dibeli. mesti mak dia yang suruh dia beli-beli kan? aip, mana ai tahu tu mak die yang suruh? sebab muka dia tak ade wajah-wajah seorang suami lagi. hahaha, kejamnya engkau wahai tomoko. habistu kau fikir muka ka tu ada wajah-wajah girlfriend seseorang ke? tu la pasal kot kau tak ada boyfriend. hikhikhik.

dengan tidak disengajakan, ai telah membayangkan suasana ai dengan husband ai membeli belah kat pasaraya. husband ai tolak troli, ai ambil barang-barang. so, berlakulah conversation seperti yang berikut. 'b, b nak yang ni? yang ni?'. 'sayang nak yang ni, b'. eh eh, kenapa tiba-tiba ada dialog berkasehsayang macam ni kat sini? sesungguhnya saya tidak mempermainkan perasaan anda pada ayat-ayat ini. dah jauh merapu ni. adegan gediks dia atas ialah angan-angan ai semata-mata.

tak lama lepas tu, ai pun meneruskan perjalanan ke kedai makan. kat sini, kitorang panggil medan selera. ada banyak kedai, so boleh lah nak pilih ikut sukahataimakkaupunyabapaktiri nak makan yang mana satu. serius ai tak kisah, janji BAYAR! hehe, dah la perjalanan ke sana ke mari ni time-time tengahari. tapi bagi insan biasa seperti kami yang masih belum mempunyai kenderaan bertayar empat, terpaksalah melangkah di bawah terik mentari. kalau nak beli tayar duit cukup je. ngehngehngehbolehblah.

okehokeh, nampaknya ai harus pergi sekarang. malam ni ada misi penting lagi. pagi esok ai nak duduk exam Anatomi dan Fisiologi taw. kadang kadan ai rasa macam stadi nak jadi doktor dan fisioterapi je. rupanya jadi CIKGU. hee, nanti ai conteng-conteng manja kat u lagi eh incikblog. wokey, bai.